اگه بیتو تنهام گوشه ای نشستم توای تو وجودم بی تو با تو هستم

اگه سبز سبزم تو هجوم  پاییز ذره ذره  من  از تو شده  لبریز

ای همبشه همدم واسه درد پلکام عطر تو همیشه جاری تو نفسهام

ای که تارو پودم از یاد تو بیتو بامنی ولی باز دوری مثله مهتاب

بی تو باتو بودن یعنی شب و روزم بی تو اما یادت با منه هنوزم

توای توی حرفام توای تو نفسهام ولی جای دستات خالیه تو دستام

من به شوق و یاد بارون زندم و پژمرده نمیشم

تشنه ی یه دستم اما سرد و دل ازرده نمیشم

سخته وقتی تو غزل ها از من و تو واژه ای نیست

 سخته بی تو با تو بودن سخته اما چاره ای نیست